Opryszczka zwykła (z łac. herpes simplex) nazywana potocznie „zimnem" lub „febrą" jest bardzo częstą chorobą zakaźną skóry i błon śluzowych, wywoływaną przez wirusy.

Najczęściej lokalizuje się w obrębie warg, w miejscu przejścia błon śluzowych w skórę, chociaż nawroty opryszczki występować mogą praktycznie w każdym miejscu powłok skórnych. Pierwszym objawem choroby jest uczucie świą-du, pieczenia, mrowienia, powodujące u chorego poczucie dyskomfortu. Następnie dochodzi do rozwoju drobnych pęcherzyków, mających skłonność do skupiania się i zlewania.

Surowicza ich treść szybko mętnieje, niekiedy ulegając wtórnemu zakażeniu bakteryjnemu. Po pęknięciu pęcherzyków płyn wydobywający się z nich zasycha w strupki, a całość goi się w przeciągu 1-2 tygodni. Zmiany chorobowe ustępują zwykle bez pozostawienia blizn, chociaż przez dłuższy czas mogą utrzymywać się pozapalne przebarwienia. Przebieg opryszczki zwykłej jest wprawdzie krótkotrwały, jednak duża skłonność do nawrotów, i to zwykle w tych samych

przegrzaniem organizmu (np. po silnym nasłonecznieniu), oziębieniem ciała, miejscowymi urazami, niedożywieniem, stresem, przemęczeniem. Szczególnie narażone na powikłania przy zakażeniu wirusem opryszczki są osoby chorujące na wyprysk atopo-wy, jak również z oparzoną lub pozbawioną naskórka skórą, poza tym niemowlęta, osoby starsze oraz z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami układu odpornościowego (np. chorzy | na AIDS, białaczkę).

Dr nauk med. Ewa Iwan - Chuchla, specjalista dermatolog-wenerolog

miejscach, stanowi poważny problem nie tylko natury kosmetycznej. Czynnikami odpowiedzialnymi za wywołanie opryszczki są wirusy grupy herpes simplex (HSV). Zdecydowana większość ludzi jest ich nosicielami. W okresie utajenia choroby zajmują one zwoje nerwów czuciowych człowieka. Wystąpienie objawów opryszczki prowokowane może być wieloma czynnikami, z których większość wiąże się z obniżeniem ogólnej odporności organizmu ludzkiego, a więc w przebiegu chorób gorączkowych, zakaźnych